κουίσιος

-α, -ο

φρ. γεωλ. «κουίσια βαθμίδα» ή, απλώς, «κουίσιο» — μεγάλη υποδιαίρεση τού ηωκαίνου και τών πετρωμάτων που σχηματίστηκαν κατά τη διάρκειά του.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. cuisien < Cuise-la-Motte, ονομ. τοποθεσίας στη Γαλλία].